Sędzia Stanisław Zabłocki został powołany przez Prezydenta RP na stanowisko Prezesa Sądu Najwyższego, kierującego pracą Izby Karnej.  

Jest wybitnym znawcą prawa karnego materialnego i procesowego. Urodził się w 1950 r. w Częstochowie. W latach 1974-1977 był pracownikiem naukowym w Instytucie Prawa Karnego UW; jednocześnie odbywał aplikację sądową, a następnie adwokacką.

W latach 1980-1991 pracował jako adwokat, członek władz samorządowych adwokatury warszawskiej, dał sie poznać jako wybitny obrońca w sprawach karnych.

Od 1991 r. sędzia w Izbie Karnej Sądu Najwyższego, od 1996 r. przewodniczący Wydziału V Kasacyjnego, a od 2001 r. Wydziału I Zagadnień Prawnych w tejże Izbie. Był sędzią sprawozdawcą m.in. w procesach kasacyjnych Bogusława Bagsika, Lwa Rywina, tzw. łowców skór. Prowadził wykłady na seminariach szkoleniowych dla sędziów sądów wszystkich szczebli, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych. Członek licznych zespołów powoływanych przez Prezydenta RP i Min. Sprawiedliwości ds. nowelizacji kodyfikacji karnych, a od 2004 r. członek kolejnych Komisji Kodyfikacyjnych Prawa Karnego.

Autor 10 książek (w tym współredaktor i współautor: trzytomowego Komentarza do kodeksu postępowania karnego – 2 wydania, Elementów metodyki pracy sędziego w sprawach karnych – 2 wydania i Wzorów pism procesowych w sprawach karnych – 3 wydania) oraz ok. 250 artykułów, glos, przeglądów orzecznictwa, recenzji z zakresu prawa karnego i postępowania karnego. Autor referatów na ogólnopolskie konferencje naukowe.

Główne pola zainteresowań sędziego Zabłockiego to: postępowanie odwoławcze i problematyka nadzwyczajnych środków zaskarżenia, rzetelny proces karny w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Członek kolegiów redakcyjnych miesięczników „Przegląd Sądowy” i - od 1990 roku - „Palestra” oraz rady programowej kwartalnika „Iustitia”. W latach 1991-2014 członek Państwowej Komisji Wyborczej. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, a następnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.